Cuti sekolah tapi anak-anak tetap kena bangun pagi sebab tidak ada istilah cuti untuk solat.  Memang kesianlah bila kita kejutkan anak awal pagi untuk solat Subuh tapi kalau kita tak buat sapa pulak nak kejutkan anak kita?

Kalau ammi yang kejut lambat je budak-budak ni nak gerak.  Kalau abah yang kejut, sekali je, zasssss laju je dorang bangun.  Ehhhh select ye korang.  Orang tak kata syurga bawah tapak kaki bapak tau.  

Biasanya pagi sebelum azan ammi dah keluar rumah, jadi abah memang akan angkut 3-3 bujang ni sekali ikut hantar ammi ke Terminal pastu dorang terus je ke Masjid Negeri.  Kalau tak angkut risau-risau jadi subuh gajah je budak-budak ni kat rumah nanti.


Ok ke dorang ke surau atau masjid pagi-pagi?  Tak meragam?

Memang tak oklah.  Memang akan moody waima Khilfi yang dah nak masuk 14 tahun ni pun.  Tapi yang tak biasa tu kalau dibiasakan insyaallah akan jadi biasa nanti.  Abah kata biasanya lepas solat abah sambung mengaji sikit, dorang ni ambik juga Al-Quran tapi kejap tu tengok terbongkang masing-masing kat dalam masjid tu.

Ozil kalau dia mengomel-ngomel depan pintu rumah masa nak keluar tu ammi akan cakap "nak jadi tentera Al-Qassam, wajib solat subuh berjemaah di masjid" sebab dia selalu je sebut nak jadi tentera Al-Qassam.  Bila sebut camni, daripada dia keras-keras gerak badan tu terus nampak lembut sikit.

Insyaallah anak-anak, yang menyakitkan itulah ubatnya.
Yang pahit hari ini insyaallah akan manis kemudian harinya.